Wednesday, July 30, 2008

VR பாட்டி!

தடுகளால் மெல்ல ஒற்றி எடுத்தாள்.

"மாம்..! டோண்ட் வொர்ரி! எனக்காக பார்க்காத! லிப் டு லிப் கிஸ்ஸே நீ குடுக்கலாம்..! டாட் அவ்ளோ பெரிய வேலை பண்ணி இருக்கார்!" என்றான் ப்ரக்யன். அவன் கண்கள், கைவிரல்கள், கவனம் முழுதும் கையோடு கொண்டு வந்திருக்கும் ஸோல்ஜர் வெர்ஷன் 128-ல் ஆழ்ந்திருந்த போதிலும் காதுகள் விறைப்பாக கேட்டிருந்தன.

"ஷூ! நீ கேமை மட்டும் பாரு! என் ஹஸ்பண்டை நான் எங்க வேணா கிஸ் பண்ணுவேன். டு யுவர் பிஸ்னெஸ் மை டியர் சைல்ட். ராட்ஜன்! இதெல்லாம் நீ கொடுக்கற செல்லம். இவனை x7 மூவிக்கெல்லாம் கூட்டிட்டு போகாதேனு சொன்னேன். கேட்டியா?" என்றாள் மாக்யூன்.

கார் சீறிப் பாய்ந்து கொண்டிருந்தது. பெங்களூர் டு சென்னை செல்லும் எட்டு வழிப்பாதையில் 200 கி,மீ.க்கு மேலே என்ற லேனில் அதிவேக காரில் சென்று கொண்டிருந்தனர். செறிவூட்டப்பட்ட ஐ.ஆர். கதிர்கள் ஒழுங்கமைக்க, ஐம்பது கி.மீ.க்கு ஒன்றாக ஒளித் துணுக்குகள் கண்ட்ரோல் செய்ய, பயணம்.

"மாம்! நீ இன்னொரு கிஸ்ஸும் குடுத்திடு, அந்த சீக்கில்! டாட் கண்டுபிடிச்சு கொடுக்காட்டி, நீ இன்னேரம் எவ்ளோ டென்ஷனாகி இருப்ப? நான் வேணா காதை மூடிக்கறேன்!"

உண்மை தான்.

வீட்டில் இருந்து கிளம்பும் போது,

"ராட்! என்னோட அயர்ன் ரிங் காணோம். கொஞ்சம் தேடித் தர்றீங்களா? நான் இங்க ப்ரேஸியர்ல பிஸியா இருக்கேன்.!"

"நான் வந்து ஃப்ர்ஸ்ட் உன்னோட ப்ரேஸியர் ப்ராப்ளத்தை ஃபர்ஸ்ட் சால்வ் பண்ண ஹெல்ப் பண்ணவா? அயர்ன் ரிங் அப்புறம் பார்த்துக்கலாம்..!"

"உதை படுவ! ரிங் முதல்ல தேடு மேன்! இல்லாட்டி மடிவாலா ப்ளை ஓவர் - 16ல போக முடியாது. அது தானே என்ட்ரி ஷீட்!" இறுக்கமாகப் பெரு மூச்சு விட்டாள்.

'ரீசைக்ளிங் செர்ட்டிஃபிட்' ஷீட் ஒட்டப்பட்ட காகிதச் சுவற்றில் ஒரு சிகப்புப் புள்ளியைத் தொட, ஒரு சின்ன எல்.சி.டி. ஸ்க்ரீன் பளிச்சிட்டது.

கூகுள். SHSAT.
பெங்களூரு ஸோன். மாரத்தஹள்ளி ஏரியா. X34Dc.
மாக்யூன். மடிவாலா ப்ளை ஓவர் - 16 என்ட்ரி ரிங்.

எண்ட்ரி கொடுக்க, கூகுள் சாட்டிலைட் சர்வரில் கட்டளை பைட்கள் பாய்ந்து, சாட்டிலைட்டின் சென்ட்ரல் கண்ட்ரோல் சிஸ்டத்திற்கு ஆணை பறந்து, ராட்ஜனின் வீடு ஃபுல் தேடுதல் வேட்டைக்கு ஆட்படுத்தப்பட்டது.

மாக்யூனின் அடையாள எண் பதிந்த ரிங்கில் அவளது டி.என்.ஏ. சாம்பிள் பதிக்கப்பட்டுள்ளதால், கவர்ன்மெண்ட் டேட்டா சர்வரில் இருந்து தகவல் பெற்று, தேடுதலுக்கு உட்பட்ட அத்தனை உயிரற்ற (கார்பன் டேட்டிங் முறையில் பகுப்பு!) பொருட்களிலும் தேடப்பெற்று,

மைக்ரோ நொடிகளில் ரிசல்ட் பளிச்சிட்டது.

பெட் ரூம். படுக்கையின் கீழ். நேற்று இரவு கழட்டப்பட்டது. காரணம் ***. கட்டிலின் கிழக்குக் காலில் இருந்து நான்கு இஞ்ச், மேற்கு காலில் இருந்து பதினொன்று இஞ்ச்.

இயந்திரங்களுக்கான சிமுலேட்டட் ப்ரோக்ராம் எழுதிக் கொண்டிருந்த ப்ரக்யன் திரும்பி,

"டாட்! கண்டுபிடிச்சாச்சா? இல்லாட்டி மாம் ரொம்ப சத்தம் போடுவாங்க. தென் நான் அந்த ஆக்ஷனுக்கான ஸ்டிமுலேஷன்ஸ் என்னனு கண்டுபிடிச்சாகணும்..!" சுகமாக அலுத்துக் கொண்டான்.

சேலத்தில் இருக்கும் 156 வயதான அத்தை ரேயான் அம்மாளின் பிறந்த நாள் பார்ட்டிக்கு சென்று கொண்டிருக்கும் போது, தர்மபுரியை நெருங்குகையில் வீடியோ போன் அழைத்தது.

கார் கண்ட்ரோலை கார் எமுலேட்டரிடம் ஒப்படைத்து விட்டு, ஆன் செய்தால் அவனது பாஸ்.

"ராட்! ஒரு அர்ஜண்ட் மீட்டிங். சகாரால இருந்து பிலிப்ஸ் கால் பண்ணினான். டெஸர்ட் அனலைஸ் கோடிங்க்ல ஏதோ புரியலயாம் அவனுக்கு! நீ தான் கொஞ்சம் கைட் பண்ணணும்!"

"பாஸ்! நான் இப்போ ட்ராவல்ல இருக்கேன்! அவனை இதுல காண்டாக்ட் பண்ணச் சொல்லுங்க!"

"ஸகாரால இருக்கிற டிவைசஸ் அந்த அளவு ஃபெசிலிட்டில கிடையாது. ஒண்ணு செய்..?
இப்ப எங்க ட்ராவல் பண்ணிட்டு இருக்க..?"

"தர்மபுரி கிட்டக்க வந்துட்டேன்!"

"ஹைவேல தான போய்ட்டு இருக்க? தேன்கனிகோட்டை பக்கத்துல ஒரு வி.காப் இருக்கு பாரு. சியர்ச் அடிச்சுப் பார்த்தா இருக்கு. அங்க போய் அபீஸ் நம்பர்க்கு காண்டாக்ட் பண்ணு. லிங்க் போட்டுக் குடுத்திடறேன். ஜஸ்ட் ஒரு ஆஃப் அன் ஹவர் தான் ஆகும். பை!"

ஒப்புதலா இல்லையா என்று கேட்காமலேயே ஆஃப்.

எவ்வளவு தான் மாற்றங்கள் வந்தாலும் எ பாஸ் இஸ் ஆல்வேஸ் எ பாஸ்.

அடுத்த இருபதாவது மீட்டரில் ஒரு வீடியோ ஹாப் இருப்ப்தை சொல்ல, கார் ஆட்டோமேடிக்காக நிறுத்தியது.

"கைஸ்! இங்கயே இருக்கணும் என்ன? நான் போய்ட்டு ஜஸ்ட் ஒரு ஆஃப் அன் ஹவர்ல வந்திடெவேன்..!"

"யூ டோண்ட் வொர்ரி டாட். ஐ வில் கேர் மாம்..!"

சின்ன பச்சை நிறத்தில் பெட்டி போல் இருந்தது. உள் நுழைந்தான். மைக். புள்ளி காமிரா. எல்.ஸி.டி. மானிட்டர். பட்டன் ஃபோன்.

அலுவலக எண்களை ஒற்றி கனெக்ட் செய்து, சகாராவிற்கு லிங்க் அடித்து பேசத் தொடங்கினான்.

"பிலிப்ஸ்! ராட் ஹியர்? என்ன ப்ராப்ளம்..?"

"சாரி ராட்! இங்க ஒரு சின்ன அனலிஸிஸ் ஷீட்ல நான் கம்பாடிபிள் டேட்டா டைப் வருது. அதை பத்தி தான்...!"

பேச்சின் போக்கில் டெக்னிக்கல் வார்த்தைகள் பறந்தன.

இருபத்தைந்து நிமிடங்கள் கழித்து, வெளியே வந்து ராட்ஜன் உடலை உதறிக் கொண்டான்.

எட்டு வழி ஹைவேயில் அவ்வப்போது வித வித வேகங்களில் பறந்து கொண்டிருந்த கார்கள், லாரிகள், ஆட்டோஸ்... கடைசி லேனில் மெதுவாக அசை போட்டு நடக்கும் மாட்டு வண்டி...!

காட்! இன்னுமா இதை எல்லாம் வைத்திருக்கிறார்கள்!

காருக்கு வந்து கதவைத் திறந்து பார்க்க, உள்ளே யாரும் இல்லை..! ப்ரக்யன், மாக்யூன் இல்லை.

"பாட்டி...! இதை எப்படி செய்யறதுன்னு சொல்லுங்களேன்..!" மாக்யூன் கேட்டாள்.

தென்னை ஓலைகளால் வேயப்பட்டிருந்த குடிசை. ஓரத்தில் கிணறு. தண்ணீர் எடுக்க சகடை. கயிறு பக்கெட். துணி துவைக்க கல். அருகில் சில மரங்கள். திட்டுக்கள். அவற்றின் மேல் மாக்யூனும், ப்ரக்யனும் அமர்ந்திருக்க, ஒரு பாட்டி மெதுவாக நடந்து வந்தாள்.

ப்ரக்யன் அதிசயமாக கேம் ஸ்டேஷனை கீழே வைத்திருந்தான். அவன் கையில் சின்ன தட்டு. அதில் சிகப்பாய் எண்ணெய் மினுக்க சில துண்டுகள். மாக்யூனின் கையில் சற்று பெரிய தட்டு. அதில் கரைசல்.

"ஒண்ணும் இல்லைமா..! மாங்கா துண்டெல்லாம் எடுத்து நல்லா காய வெச்சு, இடிச்சு எண்ணெய்ல போட்டு கொதிக்க வெச்சு உப்பு, மிளகாய் எல்லாம் போட்டு பாட்டில்ல போட்டு வெச்சிரணும். அப்படி பண்ணினது தான் இது. என்னப்பா நல்லா இருக்கா..?"

"மாம்! இட்ஸ் அமேஸிங். என் கண்ணுல தண்ணி தண்ணியா வருது. பட் ஐ லைக் திஸ் ஃபுட். இன்னும் கொஞ்சம் ஊட்டு. நான் இத தொட்டுக்கறேன்.." வழித்து நக்கில் பூசிக் கொண்டு, 'ஸ்..ஊ..' என்றான்.

"உன்னோட கையில் இருக்கறது பழைய சோறுன்னு சொல்லுவோம்..."

"இது ஐ நோ பாட்டி! 'ஹவ் டு அவாய்ட் பேட் ஃபுட்ஸ்'னு ஒரு சீரிஸ் பாக்கறேன். அதுல இதையும் சேத்திருக்காங்க...! பட், ஹவ் டேஸ்ட்டி இஸ் திஸ்..? அதாவது ரொம்ப நல்லா இருக்குனு சொல்றேன். ஆனா இது எல்லாம் கெட்ட உணவுகள்னு நாங்க படிச்சிருக்கோம்.."

"இது கெட்ட உணவா? நீங்கள் படிக்கின்ற பாடங்கள் அனைத்தும் பெரிய நிறுவனங்கள் கைக்கு போய் பல வருடங்கள் ஆகின்றன. அவர்கள் உங்களை அப்படியே அவர்களது வாணிகத்திற்காக் மோல்டு செய்திருக்கிறார்கள்.எனவே அவர்களின் பிஸ்ஸாவும், பர்கரும், சீஸ் ரொட்டியும், சிக்கன் கட்லெட்டும் விற்பதற்காகவே நமது பாரம்பரிய உணவுகளான பழைய சாதம், பருப்பு வெங்காயம், உளுந்தங் கஞ்சி எல்லாவற்றையும் கெட்டது என்று சொல்லி இருக்கிறார்கள். நீங்களும் அதை நம்புகிறீர்கள்..."

"பாட்டி.. நீங்க அந்த க்ரூப்பா..?"

"எஸ். ஒரு காலத்தில் இருந்தேன். அதற்கு தண்டனையாகத் தான் கிராமத்தில் ஒதுக்கப்பட்டிருக்கிறேன். எவ்வளவு தூரம் என்று பார்? ஹைவேஸில் இருந்து ரோடுகளை அகலப்படுத்துகிறேன் என்று சொல்லி கிராமங்களை நெருக்கு, நெருக்கி, இன்று குறுகிக் கொண்டே வருகின்றது..."

"பாட்டி! ஐ அண்டர்ஸ்டுட். பட் தேசத்தின் க்ரோத்துக்கு இதெல்லாம் அவசியம் இல்லையா..?"

"தேசத்தின் வளர்ச்சி என்பது என்ன? அதன் மக்களின் வளர்ச்சி..! அது முழுவதும் இங்கே நிகழாமல் தேசம் வளர்ந்ததாக எடுத்துக் கொள்ள முடியாது தானே?"

மாக்யூன் சொல்வதற்கு முன்,

"டார்லிங்! இங்கே எப்படி வந்தீர்கள்? மை காட்! ப்ரக்! என்ன சாப்பிடறே? ஃபூல்! இதெல்லாம் பாக்டீரியன் கண்டெய்ன்ட் ஃபுட்ஸ்! படிச்சதில்லையா நீ? மெஷினரி சிமுலேட்டட் எல்லாம் எழுதற. மாக் நீ சொல்ல..! சரிதான். நீயும் என்ன கையில் வெச்சிருக்க? ஓல்டு ரைஸ். உனக்கே தனியா சொல்லிக் குடுக்கணும் போலிருக்கு. யார் இந்த பாட்டி?"

வீட்டின் வாசலில் பொறிக்கப்பட்டிருந்த அடையாளக் குறியீட்டைப் பார்த்தான்.

"டாம்ன்! இது ப்ரிஸனர்ஸ் ப்ளேஸ்! மாக்! நீ ஒரு அவய்டபிள் பெர்சனிடம் பேசிட்டு இருக்க. கவர்ன்மெண்டுக்கு தெரிஞ்சா என்ன ஆகும் தெரியுமா? கமான். கெட் அப். ஐ ஹேவ் டு ஃபேஸ் எ லாட் ஆஃப் ப்ராப்ளம்ஸ் ஆன் திஸ்! ப்ரக்! அத கீழே வை. ஹேன்ட் வாஷ் பண்ணனும். கார்ல டிஸ்க்யூ இருக்கு. வா போகலாம். மாக் கிளம்பு...!"

"ராட்! இந்த பாட்டி என்ன என்னவோ சொல்றாங்க தெரியுமா?இண்ட்ரஸ்டிங்..!"

"அதெல்லாம் நாம கேட்கக் கூடாது. வி ஹேவ் எ சோஷியல் லைஃப். அவங்க பேச்சை எல்லாம் கேட்டா நாமும் இந்த மாதிரி ப்ளேஸ்ல் வந்து உக்காந்திட்டு பல் குத்திட்டு இருக்கணும். நோ! ஐ ஹேவ் க்ளப்ஸ், எய்ட்டீன் ஸ்டார் ஹோட்டல்ஸ், ஸ்விம்மிங் பூல்ஸ், மீட்டிங்ஸ்.. அதை எல்லம் விட்டுட்டு இங்க வந்து மாடு மேய்யக்க சொல்றியா? கமான் கெட் அப். நாம இவ்ளோ நேரம் இங்க இருக்கிறது தெரிஞ்சாலே ஆக்ஷன் மே பாஸ் ஆன் அஸ்..!"

கிட்டத்தட்ட இருவரையும் இழுத்துக் கொண்டு வெளியேறினான்.

"உங்க ரெண்டு பேரையும் கார்ல காணாம ஒரு நிமிஷம் நான் ஆடிப் போய்ட்டேன். உடனே ஹைவே ஹெட் ஆபீஸ்க்கு கால் பண்ணி, அவங்க சாட்டிலைட் சியர்ச் போட்டு உன்னோட ரிங் அடையாளம் வெச்சு, ஃபிஃப்டி கி.மீ. சர்க்கும்ஃபெரன்ஸ்ல அலசி, ரெட் அலர்ட் வந்து நீங்க இங்க இருக்கீங்கனு சொல்லி..! எவ்ளோ ப்ராப்ளம் பண்றீங்க, ஒரு ஆஃப் அன் ஹவர்ல...!"

"டாட்! இந்த பாட்டி தந்த ஃபுட்.. இட்ஸ் வெரி நைஸ்..! பார் இன்னும் என் கண்ணுல தண்ணி வருது. அப்படியே டங்ல நெருப்பை வெச்ச மாதிரி எரியுது. எவ்ளோ காரம்! ஒரு ஹெல்ப் பண்ணு..!"

"என்னடா?"

"இந்த பாட்டியை நம்ம வீட்டுக்கு கூட்டிட்டு போயிடலாம். இல்லையினா எனக்கு VRல ஒரு கேரக்டரா இப்படி ஒரு பாட்டியை ப்ரோக்ராம் பண்ணிக் குடு..!" என்றான்.

(தேன் சிறில் அலெக்ஸ் அறிவியல் சிறுகதை போட்டிக்காக.)

1 comment:

Anonymous said...

வீட்டில் கதை படித்த மாதிரியே இல்லை .பெங்களூர் highways ரோட்டில் சென்று உனது சயின்ஸ் வோர்ட்ஸ் எல்லாம் use செய்து காரில் சென்று ஒரு பாட்டியிடம் காரமான மாங்காய் உறுகாய் சாப்பிட்டது போலவே உள்ளது .கண்களில் கண்ணீர் . எதற்காக . i dont know Anyway ALL THE BEST .