சுவாரஸ்ய சிக்ஸர்ஸ்.

நவீனக் கவிஞர் அனுஜன்யா, என்னையும் 'சுவாரஸ்யப் பதிவர்களில்' ஒருவராக அடையாளம் காட்டியிருப்பது மகிழ்ச்சி கொடுக்கின்றது. அவரது கவிதைகளில் நிறைய புரியாமல் போனாலும், படித்து யோசிக்க வைப்பதில் சமர்த்தர். புரியாததற்கு நமக்கு இன்னும் கொஞ்சம் அனுபவம் வேண்டும் போலிருக்கின்றது என்று நினைத்துக் கொண்டு சமாதானப்படுவேன். அவர் சொல்லித்தான் 'Tongue in Cheek' தெரிய வந்தது. நன்றிகள் சார்.

நாகராஜ சோழன் எம்.ஏ., எம்.எல்.ஏ.வின் தத்துவத்தைத் தலைகீழாக்கி, ஆளாளுக்குச் சண்டை போட்டு, 'ஊராய்யா இது?' என்று சொல்லிக் கொண்டிருந்த போது, 'இந்தாங்க விருது எடுத்துக்கோங்க!' என்று அன்புக்கரசு ஐ.ஏ.எஸுக்கு போல் எல்லோரும் கொடுத்துக் கொள்ள, தமிழ் வலைக்களம் கொஞ்சம் சாந்தாமாகியிருப்பதாகத் தெரிகின்றது. செந்தழலுக்கு நன்றி.

விருது பெற்றவர்கள், தாங்களும் ஆறு பேரைக் கூப்பிட்டுக் காட்டி விட வேண்டும் என்று சொல்லி விட்டார்கள். ஒரே நிபந்தனை, அவர்கள் சுவாரஸ்யமாய் எழுதுகிறார்கள் என்று விருதினர் நம்பியிருக்க வேண்டும்.

எந்த அளவுகோலில் 'சுவாரஸ்யம்' என்று அளவிடுவது என்று யோசித்தால், ஒன்று தான் தோன்றியது. ஒரு பதிவை ரேண்டமாகப் படித்து, அது ஏற்படுத்திய ஈர்ப்பின் காரணமாக எழுதியவரின் அத்தனை பதிவுகளையும் அப்பவே படிக்கத் தூண்டியதானால் அவர்களை சுவாரஸ்ய கோஷ்டியில் சேர்த்துக் கொள்ளலாம் என்று நினைத்தேன்.

அப்படி சிக்கியவர்கள் ::

அ. வெட்டிப்பயல்.



கி.பி.2006 மேயிலிருந்து எழுதி வரும் வெட்டிப்பயலின் எழுத்துக்களில் தெறிப்பவற்றில் முதலிடம், அமைதியான நகைச்சுவை. டெவில்ஸ் ஷோக்களில் கவுண்டர் கவுண்ட்டர் கொடுத்து ஓட வைப்பார். ஆர்த்தி கார்த்திக்கோடு நம்மையும் யோசிக்க வைப்பாள். கொல்ட்டிகளும் கோழியும் சிரிக்க வைப்பார்கள். அறிவுடை நம்பி கலியபெருமாள் சந்திரனின் அறிவுரையை சிரமேற்கொண்டு யாரையும் புண்படுத்தாமல் எழுத விரும்பும் வெட்டிப்பயலின் கோப முகம் 'சாரு நிவேதிதா' பற்றிய விவகாரத்தில் தெரிய வந்தது.

நல்ல சிறுகதைகளும் எழுதும் இவர், பெரும்பாலும் மென்பொருள் களத்திலேயே எழுதுவது போதாது என்று சொல்ல விரும்புகிறேன். சொல்லப்படாத தளங்கள் சுற்றிலும் கொட்டிக் கிடக்கின்றது. வெட்டிஜி என் கல்லூரி நண்பனின் அறைத்துணைவர் என்பது அறிந்து கொஞ்சம் மகிழ்ச்சி அடைந்தாலும், மனதின் அடியில் கலக்கமும் ஏற்பட்டது.

'என்னென்ன சொல்லி இருப்பானோ..?'

ஆ. ஆர்.வி., பக்ஸ்.



இருவரும் நூவார்க்கில் செட்டிலாகி யுகங்கள் ஆனாலும் இன்னும் மண் மறக்காமல் 'அவார்டா கொடுக்கறாங்க' தளத்தில் 'கல்யாணப் பரிசு'க்கும், 'மந்திரிகுமாரி'க்கும் விமர்சனம் எழுதிக் கொண்டு, நாஸ்டால்ஜியாவில் நனைந்து கொள்கிறார்கள். படிக்கும் நமக்கும் ஜில்லென்றிருக்கின்றது. ஸ்ரீதர் பற்றி எழுதி எழுதி மாய்கிறார்கள். 'அட, போதும்பா!' என்று பிடித்து இழுத்தாலும், 'மாத்தேன் போ!' என்று அடம் பிடித்தார்கள். நாகேஷும் பெரிதாகப் பாதித்திருக்கிறார்.

மற்றொரு பதிவான 'கூட்டஞ்சோறில்', 'உங்களுக்கு அதிர்ஷ்டம் இருந்தால் திடீரென்று கொஞ்ச நாள் ஒன்றும் எழுதாமலும் இருப்போம்' என்று சலுகை கொடுக்கும் போது, 'நமக்கு அதிர்ஷ்டம் கொஞ்சம் குறைவாய் இருந்தால் தான் என்ன?' என்று தோன்ற வைக்கும் அளவிற்கு எழுதிய ஜாதி, ஆரியர்கள், இட ஒதுக்கீடு பற்றியவற்றை விட, இலக்கியவாதிகள் மற்றும் புத்தகங்கள் பற்றிய பதிவுகள் எனக்கு முக்கியமாகப் படுகின்றன.

நிறைய தருகிறார்கள், சலிப்பைத் தவிர!

இ. லதானந்த்.



ராஜேஷ்குமார் பாக்கெட் நாவல்களில் பைத்தியமாய் மயங்கியிருந்த போது, அடிக்கடி 'ஃபாரஸ்ட் ரேஞ்சர்' வைத்து நிறைய கதைகள் படித்திருக்கிறேன். (சுபா இராணுவக் கதைகள் எழுதுவார்கள்). உண்மையான காட்டு அதிகாரி வாழ்க்கை எப்படி இருக்கும் என்று லதானந்த் சார் வலைப்பதிவைப் படித்து தெரிந்து கொள்ளலாம். (எல்லோரும் 'லதானந்த் மாமா' என்று அழைக்கிறார்கள். இவருக்கு ரெண்டு பசங்க தான். மாமானு கூப்பிட்டு என்ன ஆகப் போகின்றது? ஹூம்..!)

கொங்குத் தமிழில் புகுந்து விளையாடும் பதிவுகள் ரொம்பப் பிடிக்கும். அவ்வப்போது வெண்பாவும் எழுதுவார்; சென்னை மொழி பேசுவார்; சொல்லாமல் கொள்ளாமல் ரேஞ்சர் மாமா அவதாரம் எடுப்பார். பத்திரிக்கைகளில் கதைகள் எழுதுவார்; கடைசி வரியில் ஒரு பஞ்ச் வைப்பார். நண்பர்கள் கோவை வந்தால், அந்தப் பயணத்தை மறக்க முடியாத படி கவனிப்பார். ஆனால் என்ன எழுதினாலும் ரெண்டு விஷயங்கள் கண்டிப்பாக இருக்கும். கிளுகிளு கமெண்ட் மற்றும் குளுகுளு படம்.

ரவி பிரகாஷ் சாரை அன்பாலே திணறடித்தார். அதற்குப் பின்னூட்டிய வெண்பா :

காட்டிலாகா ஆசாமி கண்போல் கவனிப்பார்.
ஊட்டிக்குச் செல்ல விருப்பமா? - மாட்டுஜெர்கின்.
கைவீசிப் போகலாம், கிஸ்ணா சுவீட்ஸின்மென்
மைசூர்பாக் கும்கிடைக்கும், உண்.

ஈ. டுபுக்கு.



நெல்லைச் சீமையிலிருந்து ஒரிஜினல் சீமைக்கே போய் கலக்கும் டுபுக்கு சாரின் பதிவுகள் படிக்காமல் நகைச்சுவை முயற்சி செய்வது, வீண். நான் வலைப்பதியத் துவங்கிய புதிதில் இவரது பதிவுகள் ஓர் ஊக்கி. காமெடியில் அடி பின்னியெடுக்கும் அட்டகாசப் பதிவுகள் படைக்கும் டுபுக்கு சார், தேன்கூடு போட்டிக்கு எழுதிய ஒரு கதை, அவரது மறு திறமையைக் காட்டி மிரள வைத்தது. வசனமே இல்லாத ஒரு குறும்படம் எடுத்தார். சிறுகதைகள் துல்லியமாக எழுதுவார். டூர் சென்று வந்ததை விவரிப்பார். பாம் ப்ளாஸ்ட்டில் இருந்து தப்பியதை பயமேயின்றி விவரிப்பார்.

எதைக் குறிப்பாகச் சொல்வது என்று தெரியாத அளவிற்கு ரகவாரியாக கில்லியாடும் டுபுக்கு சார், சுவாரஸ்யர் என்று சொன்னால் மறுப்பவர் யாருமிருக்க மாட்டார். அவரது பதிவிலேயே ஒரு லிஸ்ட் போட்டு வைத்திருக்கிறார். பார்த்துக் கொள்ள வேண்டியது தான்.

உ. சந்தை நிலவரம்.



வழக்கமாகப் பொருளாதாரம் தொடர்பான செய்திகள் படிப்பது நியூரான் பிரதேசத்தை கிறுகிறுக்க வைத்து, 'நமீதா வாந்தி எடுத்தாங்களாமே?' என்று வேறு தெருவுக்குத் தாவச் செய்து விடும். மும்பையிலிருந்து எழுதும் இவர், சுலபமாக முகம் மறைத்துக் கொண்டு சந்தை நிலவரங்களை அழகாக எழுதுவதில் புரிகின்றது. மட்டுமின்றி, மும்பை வெள்ளம், தாஜ் தாக்குதல் போன்ற நகர நிகழ்வுகளில் உள்ளூரியாக தன் கருத்துக்களை வைத்தும், அதே சமயம் ஊடகங்களில் சொல்லாத செய்திகளையும் சொன்னார்.

பொதுவாக உலர் விஷயமாக இருந்தாலும், ஏனோ எனக்குப் படிக்கப் பிடித்திருக்கின்றது.

ஊ. வானவில் வீதி - கார்த்திக்.



மிக புத்துணர்வாக எதையாவது படிக்க வேண்டும் என்று நீங்கள் விரும்பினால், வலிமையாக நான் கார்த்திக்கை சிபாரிசிப்பேன். குறைவாகத் தான் எழுதியிருக்கிறார். கல்லூரியில் இரண்டாமாண்டு படிக்கும் இன்னஸன்ஸ் மினுக்கும் அத்தனை இளமையாகத் தெரியும் பளிச் வார்த்தைகள் & context. ஒரு ஜிலீர் போதை உள்ளிருக்கும் எழுத்துக்கள். படித்துக் கொண்டே எழுதுவதைத் தொடர்ந்தால், கார்த்திக் விரைவில் பெருமளவில் விரும்பப்படும் ஒரு ரைட்டராவார்.

தவிரவும் இன்னும் நிறையர் கவரும் விதத்தில் எழுதுகிறார்கள். அவர்களில் பெரும்பாலும் பலருக்கும் தெரிந்தவர்களாய் இருப்பதால் கட்டாயமாகத் தவிர்க்க வேண்டியானது.

ஒரே ஒரு வரி சொல்ல முடியும். எதையும் எழுதி முடித்தவுடன் ஒரு முறை படியுங்கள். உங்களுக்கு முதலில் பிடித்திருக்கிறதா என்று பாருங்கள். இல்லாவிட்டால் CtrlA DEL தான். இரக்கமே கூடாது. உங்களுக்கே பிடிக்கும் வரை திருத்த வேண்டியது தான். எழுதுவது குறைந்தது ஒருவராவது ரசிக்கும் வகையில் இருக்க வேண்டும். குறைந்தபட்சம் எழுதும் நீங்களாவது! ஒன்பது வரிகள் ஆகி விட்டன..!!

நன்றிகள். பதினொரு வரிகள்.....!!!!!